Sinds ze de European Ladies’ Amateur Championship won in een memorabele play-off in Parijs, wordt Savannah De Bock door insiders getipt als dé golfbelofte. De zeventienjarige golfspeelster steekt haar ambities niet onder stoelen of banken en toch is het haar niet om de score te doen dan wel om dat ene moment dat de hemel dichtbij lijkt. Als partner van Savannah is Delen Private Bank alleszins beretrots op haar prestaties en zijn we benieuwd naar wat haar beweegt ...

In augustus nam je deel aan de AIG Women’s Open in Muirfield, de oudste golfclub in Schotland en tot zes jaar geleden nog verboden terrein voor vrouwen. Hoe was die ervaring?

Savannah De Bock: Toen ik hoorde dat de club zo lang verboden terrein was voor vrouwen stelde me dat teleur. Omdat het getuigt van een archaïsche houding in een tijd dat de rest van de wereld naar gelijkheid streeft. Eenmaal ter plaatse viel het gelukkig beter mee dan verwacht. Iedereen was vriendelijk en hoffelijk. In het clubhuis voelde ik me meteen welkom.

Jij mocht naar Muirfield omdat je een maand eerder de European Ladies’ Amateur Championship won. Tijdens een bloedstollende play-off met vier extra holes gaf je blijk van stalen zenuwen. Wat is je geheim?

Savannah De Bock: Ik blijf in het moment en laat me niet afleiden door het verleden of de toekomst want dat heeft toch geen zin. Tijdens het spel houd ik me ook niet bezig met het bijhouden van mijn score. Natuurlijk weet ik wel hoeveel slagen ik bij een hole nodig had, maar bij de volgende hole ben ik dat alweer vergeten. Het gaat me in de eerste plaats om mijn beste spel te spelen en daarvan te genieten. Als je voortdurend aan de score denkt, zet je jezelf alleen maar onder druk. In het slechtste geval werkt het zelfs verlammend.

Zeker is dat de overwinning je op de radar heeft gezet want het was 34 jaar geleden dat een landgenote met de beker naar huis ging. De verwachtingen zijn dan ook hooggespannen. Hoe ga je daarmee om?

Savannah De Bock: De reacties gaven mij het gevoel gesteund te worden door mensen die fier op me zijn. Als ik niet had gewonnen, had dat niets veranderd aan mijn ambitie. De titel van wereldkampioen is mijn ultieme doel. Ik besef dat het een boude uitspraak is, maar als je niet groot droomt, kom je nergens en we zien wel hoever ik geraak.

Wanneer denk je de stap te zetten naar een professioneel statuut?

Savannah De Bock: Op dit moment is daar nog geen sprake van. Eerst wil ik mijn laatste jaar op de middelbare school in schoonheid afronden. Studies zijn voor mij even belangrijk als golf omdat je altijd een B-plan achter de hand moet houden. Het zal wel een opluchting zijn als ik volgend jaar in Amerika kan studeren want het systeem is daar veel flexibeler voor sporters. Toch zal het ook wel vreemd zijn om afscheid te nemen van de school die vijftien jaar lang mijn vertrouwde omgeving was. En natuurlijk zal ik ook mijn vrienden en familie missen.

Topsporters moeten vaak hun privéleven opofferen om hun doel te bereiken. Hoever wil je daarin gaan?

Savannah De Bock: Ik zie het niet als een opoffering maar een stap die nodig is om mijn doel te bereiken. Sommige stappen zijn moeilijker dan andere, maar als ik deze uit de weg zou gaan, wil dat iets zeggen over mijn toewijding. Dan moet ik mezelf de vraag stellen of ik echt wel wereldkampioen wil worden. Het is vaak een kwestie van de voor- en nadelen af te wegen. Als ik één keer per maand met mijn vrienden afspreek, brengt dat mijn doel niet in het gedrang. Het is echter een heel andere zaak als ik een hele nacht met hen in een discotheek zou hangen. Daartoe ben ik niet bereid omdat het mijn carrière in gevaar zou brengen.

Is golf een roeping of was het eerder een samenloop van omstandigheden?

Savannah De Bock: Het is een combinatie van beide. Op vierjarige leeftijd kreeg ik van mijn ouders mijn eerste golfclub. Toch heeft het lang geduurd vooraleer ik plezier vond in de sport. Tijdens de collectieve lessen werd er enkel gefocust op techniek en niet op het spel. Pas na het behalen van mijn brevet, begon ik het leuk te vinden. De eerste slag op het terrein gaf me zoveel voldoening dat ik graag naar de trainingen ging. Voordien zat ik nog te klimmen in bomen en achter konijnen te jagen.

Wat vind je het mooiste aan de sport? Op welk moment geniet je het meest?

Savannah De Bock: Als ik me één voel met mijn club. Het is een ‘état de grace’ die me niet vaak overkomt, maar die ik wel altijd nastreef. Het is trouwens ook in die roes dat ik het Europees amateurkampioenschap heb gewonnen. Alles ging vanzelf en ik wist gewoon dat het me zou lukken. Op zo’n momenten voel ik dat golf mijn reden van bestaan is. Ik verspreid dan een energie die aanstekelijk werkt en een glimlach tovert op het gezicht van de toeschouwers. Als ik mensen gelukkig zie, ben ik nog meer gedreven om het beste van mezelf te geven. Het is een fantastische vicieuze cirkel.