Soudal Open in volle swing

Wie koers zet naar de terreinen van Rinkven voor de Soudal Open, rijdt eerst door het statige dennenbos van Schilde. Halverwege de bomengalerij duiken witte, wapperende vlaggen op. Links wacht het publieksdorp, rechts ligt het onthaal. Daartussen, verscholen achter de putting area, strekt het strak gemaaide wedstrijdparcours zich uit.

“En dan moet je weten dat hier niets is”, vertelt Mattias Kempeneers van organisator Golazo. Als productieverantwoordelijke coördineert hij samen met twee collega’s de volledige logistiek van de Soudal Open – een voorbereiding die het hele jaar duurt en hen meer dan twee weken voor de eerste afslag al naar Schilde brengt. “In die periode komen hier zo’n 300 vrachtwagens met materiaal toe. Rinkven is een van de mooiste golfclubs in België, maar ondanks het prachtige clubhuis en caddiegebouw zijn er onvoldoende voorzieningen voor een evenement zoals dit. Bijna alles bouwen we zelf: van riolering en publieksdorp tot recyclagepark en zelfs gsm-masten. Zie je die kranen boven de bomen uitsteken?”

Ook tijdens het evenement houdt Mattias de praktische touwtjes stevig in handen. Zijn telefoon blijft rinkelen, zijn walkietalkie staat geen seconde stil: “Ja, ik stuur meteen iemand met een vijsmachine en hamer om de bordjes te verplaatsen.” Toch ervaart hij Soudal Open als rustgevend. “Wanneer ik tussen de verschillende zones heen en weer rijd en ik kom het spel tegen, dan moet ik wel halthouden. Dan zet ik mijn walkietalkie even op stil en geniet ik van dat rustige moment.” 

Stille krachten

Stil wordt het zeker op de golfbaan in Rinkven. Tussen de fairways, geflankeerd door paarse rododendrons, hoor je bij het slaan van de spelers enkel het ruisen van de bomen en het fluiten van de vogels. Tot die scherpe tik tegen de bal. Wie vlak bij een tee-box staat, hoort de bal voorbij suizen.

Marshals met hun langwerpige bordjes ‘Quiet Please!’ zorgen voor die kenmerkende stilte. Het zijn niet zomaar vrijwilligers, maar een internationale gemeenschap van golfers die kosten noch moeite sparen om toernooien vlekkeloos te laten verlopen. Voor de Soudal Open zijn dat er 450, uit binnen- en buitenland. “Een deel is lokaal en kent het terrein goed, maar dit jaar zijn er voor het eerst ook baanofficials uit onder meer Canada, Engeland en Nederland”, vertelt hoofdmarshal Peter Van Baekel. “Het is een netwerk dat elk jaar groeit.”

Sommige vrijwilligers hebben vaste posten, anderen volgen de flights, maar hun uitvalsbasis is dezelfde: de marshaltent. Er heerst een bijna feestelijke flair met rode vlaggenlijnen, gebloemde tafelkleden en motiverende spreuken. Aan de ingang prijkt de ‘marshal van de dag’.

Welke taak een marshal krijgt, hangt af van de ervaring. “Nieuwe vrijwilligers starten meestal als statische marshal en bouwen van daaruit verder”, legt Van Baekel uit. “We hebben een handleiding die iedereen kan raadplegen en zorgen ervoor dat elke medewerker zich goed voelt in zijn of haar rol. Eén gouden regel: spreek nooit zelf een speler aan, tenzij die jou aanspreekt. Spelers moeten zich volledig kunnen focussen, want de marges zijn miniem.”

Zijn favoriete plek op het terrein? “Hole 2 en hole 13, met hun waterpartijen, waar ganzen en kuikentjes ongestoord rondlopen. Dat natuurlijke element hoort bij de sfeer hier. Ook de nieuwe public village is een grote meerwaarde: het brengt spelers en fans dichter bij elkaar. Die synergie voel je echt.”

In het hart van het toernooi

Van Baekel heeft het over het nieuwe publieksdorp met 360° zicht op de green van hole 18. Toeschouwers genieten er op de getrapte terrassen van hapjes, drankjes en elkaars gezelschap, terwijl ze vanop de eerste rij zien hoe spelers hun flight afronden. Hier is het sociale hart van het toernooi. 

Deze vernieuwing past in de ambitie van de Soudal Open om een toonaangevend sportevenement in België te zijn – een uitdaging die toernooidirecteur Michael Jones met toewijding aangaat. “Ik heb al veel Opens meegemaakt en de Soudal Open van 2022 was tot dan veruit de beste ooit georganiseerd”, zegt hij. “Dat hoge niveau behouden is al een uitdaging, maar het verder optillen is nog moeilijker. Daarom proberen we elk jaar opnieuw exclusieve ervaringen te creëren. De nieuwe public village is daar een mooi voorbeeld van. Het is een groot succes.” 

Dat succes weerspiegelt zich in de opkomst. “België is geen grote golfnatie en telt maar 80.000 golfers. Vorig jaar mochten we 15.000 bezoekers verwelkomen. Bijna één op de vijf Belgische golfliefhebbers wilde er dus bij zijn. Ongelooflijke cijfers”, aldus Jones. 

En die bezoekers komen niet alleen voor het spel, maar ook voor de unieke beleving. Wanneer een golfer zijn bal in het hogere gras van de rough slaat, sta je als toeschouwer plots midden in de actie. Bij de scorezone, waar spelers hun kaart laten aftekenen, hengelen kinderen naar golfballen en wachten volwassenen op een handtekening of selfie. De witte koorden die publiek en spelers scheiden, zijn hier nauwelijks een grens. Die nabijheid maakt de Soudal Open zo bijzonder. 

Talent en tactiek

Met zijn ruime ervaring in golf, marketing en sales weet Michael Jones als geen ander hoe hij het toernooi naar een hoger niveau tilt. Samen met zijn team creëert hij niet alleen een memorabele beleving voor publiek, partners en televisie, hij zorgt ook voor een sterke line-up van professionele spelers. Ook bij hen wint de Soudal Open aan reputatie.

"Internationaal toptalent aantrekken is cruciaal, en ik denk dat we daar in slagen”, zegt Jones. "We hebben enkele grote namen die elk jaar terugkeren én nieuw talent dat internationaal doorbreekt. Deze editie verwelkomen we recente winnaars zoals Martin Couvra, Marco Penge en Haotong Li. Ook de broers Molinari staan op de baan. Spelers komen graag naar hier: België is een gastvrij land en de Soudal Open heeft sterke partners en een uitstekende baan. De lay-out, de kwaliteit en de uitdaging van Rinkven worden echt gewaardeerd. Ze weten: wie hier zijn beste spel speelt, kan winnen – en dat trekt hen telkens opnieuw aan."

Dat de Soudal Open een aantrekkelijk parcours biedt, bevestigt ook professionele caddie Chris Liley. Met 25 jaar ervaring, meer dan 500 toernooien en vijf overwinningen op de European Tour is hij een vaste waarde in het circuit. Momenteel begeleidt hij de Franse golfer Julien Guerrier.

“Rinkven heeft een strategisch parcours, wat het spel spannend maakt. Anders dan op Amerikaanse golfbanen draait het hier niet alleen om afstand en kracht. Door de droge ondergrond van dit jaar rolt de bal verder, waardoor kleine fouten zwaarder worden afgestraft. Dat maakt het extra uitdagend.” Liley houdt van zulke omstandigheden: “Een stevige baan vraagt om goed course management.” En dat is precies waar een ervaren caddie het verschil maakt. “Nog voor de speler afslaat, moet je weten waar je naartoe wil, wat de wind doet en hoe de bal zal reageren bij landing. Als de voorbereiding klopt, volgen de beslissingen vanzelf.”

Maar caddie zijn draait om meer dan alleen baankennis. “Wij zijn de enigen die vier à vijf uur lang naast de speler staan”, gaat Liley verder. “Onze hoofdtaak is om de rots in de branding te zijn voor de speler. We zorgen voor stabiliteit wanneer de druk stijgt en helpen om helder te blijven denken.” Al hoeft de boog niet altijd gespannen te staan. "Er is altijd wat gekeuvel, over voetbal, het weer, van alles. Vijf uur lang gefocust blijven is niet realistisch. Uiteindelijk draait het om vertrouwen: de speler moet voelen dat jij achter hem staat.”

De kunst van het gras

Nog zo’n schakel met impact op het spel: de greenkeepers. Samen met veertien andere collega’s onderhouden Timothy Bruneel en Simon Vercammen 160 hectare grondgebied op Rinkven. Hun werkplaats is een grote garage vol met voertuigen, handgereedschap aan de muren en stapels zakken met speciaal graszaad voor elk onderdeel van de baan. Tijdens de Soudal Open zorgen zij ervoor dat die er perfect bij ligt en dat vraagt duidelijk om meer dan alleen een grasmaaier.

“Het is ook beken kuisen, struiken snoeien en bos onderhouden. De voorbereidingen voor Soudal lopen het hele jaar door. Maar in de weken voor het toernooi is het alle hens aan dek om aan de vereisten van de DP World Tour te voldoen. De grootste uitdaging daarbij is altijd het weer. Vorig jaar stonden er plassen op de baan, nu moesten we beregenen om het groen te houden. De DP World Tour kan wel eisen hebben, maar de natuur heeft het altijd voor het zeggen.”

Tijdens het toernooi houden Timothy en Simon zich op de achtergrond. “Als er een plas ligt bij flight één, mogen we die niet zomaar weghalen voor flight twee. Dat zou het spel beïnvloeden.” Het is dus in de vroege ochtend en nadat de laatste speler binnen is, dat zij aan de slag aan. Een van de taken die dan op hen wacht: het verplaatsen van de afslaglijnen in de driving range. Hier warmen de spelers op voor hun krachtige slagen, hun swings. Het zorgt niet alleen voor duizenden golfballetjes verspreid over een uitgestrekt grasveld, maar ook voor heel veel divots – plukken die uit de grasmat worden geslagen. Neen, dit is niet de plek die de greenkeepers het liefst aanschouwen.

Waar ze wél graag hun ogen op laten rusten: het uitzicht op de fairways. De lichtgroene, glad gemaaide vlaktes steken mooi af tegen de donkergroene, wildere rough eromheen. “We hebben al van alles geprobeerd, maar één maairichting, waardoor het één egale vlakte wordt, vinden we het mooiste. Als we het resultaat op tv zien dan durven we denken: dat hebben we toch goed gedaan.”

Dat laatste geldt eigenlijk voor iedereen die ervoor zorgt dat de terreinen van Rinkven elk jaar omgetoverd worden tot een evenement waar België trots op kan zijn.