Close-Up
De zaken goed regelen voor families lijkt een rode draad in de carrière van Harmen Eikelboom. Nu hij zelf net vader is geworden, komt dat deel van zijn werk nog dichterbij huis. Na een start in het notariaat stapte hij over naar het bankwezen, en inmiddels is hij alweer ruim een jaar aan boord bij Delen in Amsterdam.
‘Ik heb na mijn studie stage gelopen op de Amsterdamse Zuidas, bij Loyens & Loeff en NautaDutilh. Toen wist ik al dat graag familierecht en estate planning wilde gaan doen. Uiteindelijk ben ik in Maastricht gaan werken en daarna in Eindhoven, waar ik ervaring heb opgedaan bij een klein kantoor. Omdat ik het juridische en fiscale aspect van het werk leuk vind, opperde iemand daar het idee om een bij een bank aan de slag te gaan.’
‘Bij het notariaat komen mensen bij je aan het einde van het proces, ze willen dan een akte, een product. Vaak komen ze te laat bij je en moet je zaken zien te repareren. Als bankier ken je een familie, vaak de oudere en de jongere generatie en kan je gericht advies geven, zonder dat je gebonden bent aan dat ene uur waarin je bij elkaar zit. Dat vind ik heel prettig. Je kunt gewoon zeggen: heb je ook nog hieraan gedacht? Er ontstaat vertrouwen. Dan hoor je ook zaken als ‘een van mijn zoons kan minder goed met geld omgaan’, bijvoorbeeld. Een goed testament maken helpt dan. Vaak denken mensen dat je als notaris alleen met akten bezig bent of dat het saai is, maar juist bij erfenissen gaan mensen soms emotionele rekeningen vereffenen.’
‘Voor mijn zoon gaan we straks zeker een beleggingsrekening openen. En daar gewoon iedere maand iets op storten zodat het hopelijk, als hij achttien is, een mooi bedrag is. Ik vind het goed als je als ouder open bent over geld, dat je dingen gewoon bespreekt. Als je jong begint met beleggen kan je samen met je ouders volgen hoe zo’n portefeuille zich in de loop van de tijd ontwikkelt. Gemiddeld heb je binnen tien jaar zeven goede en drie slechte jaren; daar kan je dan over praten; blijf je zitten, wat ga je doen? Dan weet je als kind wat vermogensbeheer inhoudt in de praktijk.’
‘We hebben allemaal de neiging tot struisvogelgedrag: ‘Ik wil niet over mijn testament of over de dood praten of met die scheiding bezig zijn.’ Zelf sta ik pas aan het begin van mijn gezinsleven, maar door mijn werk word ik met mijn neus op de serieuze feiten gedrukt. Ik bespreek life events met cliënten, dan kom je op intieme momenten van iemands leven binnen en zegt: leg alles maar op tafel hier. Cliënten zijn vooral opgelucht als het goed geregeld is. In gesprekken is het dan wel fijn als je ruim tien jaar werkervaring hebt, dat geeft een stevige basis. Wat ik prettig vind van Delen, en daar komt dat familiegevoel weer, is dat wij bij diverse levensgebeurtenissen snel kunnen schakelen. Het is niet zo dat we, zoals andere vermogensbeheerders, één keer in de vijf jaar een financieel of een estateplan maken en daar moet je het dan mee doen.’
‘Juist bij erfenissen gaan mensen soms emotionele rekeningen vereffenen’
‘Ik ben opgegroeid in Oss, in de buurt van Den Bosch, in een huis met een grote tuin, dus ik vind het fijn om veel groen om me heen te hebben. En ruimte. En als ik iets mis in Amsterdam dan zijn het die twee dingen. Tegelijk genieten we van de gezelligheid in de stad, gaan we graag uit eten of even naar het Rijksmuseum. Mijn vrouw werkt in het ziekenhuis, zij is arts en moet binnen een half uur daar kunnen zijn als ze wordt opgeroepen. In mijn vrije tijd ga ik graag hardlopen of naar de sportschool. Als ik meer in de natuur wil zijn ga ik jagen, ik heb een jachtakte en jaag in Nederland, of in Schotland of Duitsland. Ik heb dat vanuit huis meegekregen, geleerd van mijn vader en opa. Ik kan rustig een paar uur stilzitten of rondlopen en dan mooi mijn gedachten op een rijtje zetten.’