Welkom in onze tuin

Het park van Beervelde staat er vol van. Zoals de naam al min of meer zegt, blad en bloem smaken naar look, zonder de negatieve effecten van de échte look. Hij verwildert gemakkelijk zonder invasief te zijn, groeit ook nog goed in de schaduw, mits wat vocht en frist zo donkere schaduwplekken op.

Dit krentenboompje heeft de grootste en lekkerste blauwe vruchten van alle soorten krentenboompjes, als de vogels je niet voor zijn. Je kan hem solitair of in groep planten. Hij wordt minder gebruikt dan zijn soortgenoten omwille van de prijs en beperkte voorraad. Een massa witte bloempjes kondigt de lente aan…

Zoekt vocht en voedsel in de voegen van verweerde muren . Op een schaduwplekje kan je hem ook tussen de tegels van je terras laten groeien. Klein maar sterk en geduldig, palmt hij vochtige beschaduwde ruïnes in.

Een sierlijke bodembedekker met hartvormige bladeren en lichtblauwe bloemen in het voorjaar. Gedijt goed in schaduwrijke tuinen.

Klassieke loofboom met gladde grijze schors en getande, ovale bladeren, gewaardeerd om zijn sterkte en veelzijdigheid in landschapsarchitectuur.

Een elegante boom met horizontaal vertakte takken en ovale bladeren, bekend om zijn schoonheid en sierlijke uitstraling.

In hedendaagse tuinen groeien sier- en nutsplanten door elkaar. Met aandacht voor het milieu in het achterhoofd zorgt dit voor minder ziektedruk en parasieten. En de meeste groenten vormen trouwens zeer decoratieve tuinplanten, tenminste als je ze niet helemaal hebt opgegeten en ze hebt laten bloeien…

Bijvoorbeeld de zeekool, met zijn grote blauwgroene blad. Alle planten groeien best als je hun natuurlijke habitat nabootst. Schelpen en zout helpen aldus voor deze kustplant groei en smaak te versterken.

Op vochtige halfschaduwplekken roepen de kleine frisgroene blaadjes een oosterse zensfeer
op. Snelgroeiend maar lichtjes vorstgevoelig, komt ie elk jaar toch terug…

Tot op vandaag heeft niemand het nut van deze giftige plant kunnen ontdekken. Hij kleurt onze weides botergeel, omdat ook de koeien ze niet lusten.

Misschien ligt daarin wel zijn bestaansreden, wil hij ons gewoon duidelijk maken, moet alles per se nuttig zijn?

Een prachtige rhododendronvariëteit met diep chocoladebruine knoppen die openen naar zachte roze bloemen, waardoor een opvallend contrast ontstaat.

Een bloeiende struik met trossen van abrikooskleurige, gevulde rozen die heerlijk naar frambozen geuren.

Sagina subulata bloeit subtiel van lente tot herfst met minuscule witte sterretjes. Hij wordt vaak verward met mos omdat hij ook een zacht altijdgroen tapijt vormt.Tussen bv flagstones of tegels met open voegen waar extreme microklimaten (heet/koud en droog/nat) elkaar afwisselen is dit de meest betrouwbare soort in ons klimaat.

Je zou hem makkelijk kunnen verwarren met een Japanse rode esdoorn, door zijn donkerrode diep ingesneden blad. Zijn bloemen en/of vruchten kan je net als onze wilde vlierbes frituren of verwerken tot jam of thee.

Deze meestal meerstammige solitair is een echte parel met zijn felroze uitlopend geveerd blad. Net als je denkt dat die verschijning echt niet valt te combineren met het overige tuin- en parkgroen, verkleurt hij zachtgroen om zich met een luchtige speelse kruin tussen de andere planten te mengen.

Meestal zie je in een tuin de steriele vorm met witte pompons als bloemen. De wilde inheemse soort van op de foto heeft vlakke bloemschermen en in tegenstelling tot de steriele variëteit mooie en voor vogels erg lekkere rode bessen. Hij groeit overal waar het niet te droog is.